Hiervoor kan gekozen worden in het belang van kinderen, vanwege de huidige woningmarkt of indien het voorlopig niet mogelijk is om ontslag van hoofdelijke aansprakelijkheid te verkrijgen. Deze aansprakelijkheid voor de hypotheek blijft dan voorlopig op naam van beider partijen staan en wel hoofdelijk. De fiscus kent specifiek voor deze gevallen een scheidingsregeling. Deze regeling houdt in dat de vertrekkende partner nog tot 24 maanden na inschrijving op het nieuwe woonadres de hypotheekrente kan aftrekken. Hierna vervalt de aftrek.
Als het mogelijk is dat één van de partijen de woning kan (her)financieren en de eventuele overwaarde of onderwaarde voor de helft kan verrekenen met de ander, dan kan dit ook een goede oplossing bieden. Wat hierbij erg belangrijk is, is dat er overeenstemming wordt bereikt over de waarde of de methode van waardering van de woning. Zo kan in alle redelijkheid het bedrag bepaald worden wat de één aan de ander moet betalen. Fiscaal hoeft er geen overdrachtsbelasting betaald te worden en indien de uitkoop wordt gefinancierd, is de rente hierover voor de achterblijvende partij aftrekbaar. Voor de ontvangende partij leidt de uitkoop fiscaal tot een zogenaamde eigenwoningreserve. Bij de aankoop binnen drie jaar van een nieuwe woning door hem/haar moet bij de financiering van deze woning terdege met deze eigenwoningreserve rekening worden gehouden.
Als het niet mogelijk is om de lopende financiering op één van de inkomens te verkrijgen en er verder geen dringende reden is om de woning aan te houden, dan is het vaak het beste om de woning te verkopen en de opbrengst of het verlies te verdelen.
